Μια δύσκολη μέρα στη δουλειά, κίνηση, άγχος, μαγείρεμα, διάβασμα, σίδερο, και μέσα σ’ όλα το μικρό σας αγγελούδι, χωμένο μέσα στα παιχνίδια του, αρνείται να διαβάσει. «Βαριέμαι να διαβάσω» ακούγεται η φωνούλα του από τον καναπέ και είναι λογικό να μην μπορείτε να ανταποκριθείτε πάντα με την υπομονή και την κατανόηση που απαιτείται.

Αυτοπειθαρχήστε, βάλτε κανόνες (πρώτα στον εαυτό σας) και προσπαθήστε να μετατρέψετε το διάβασμα σε μια ήρεμη, αποδοτική και ευχάριστη καθημερινή διαδικασία. Εξάλλου, το να μάθει το παιδί σας να διαβάζει και να αγαπήσει τη γνώση είναι τόσο σημαντικό όσο το να μάθει να πίνει νερό. Γι’ αυτό, συγκεντρώσαμε οκτώ απλές συμβουλές για το τι θα βοηθούσε και τι όχι τα παιδιά στο διάβασμα.

Συνήθως το διάβασμα γίνεται αμέσως μετά το σχολείο ώστε να προλάβει έπειτα το μάθημα των αγγλικών, την προπόνηση, να κάνει μπάνιο και να κοιμηθεί νωρίς. Γυρνώντας από το σχολείο είναι ήδη κουρασμένο, και μέχρι να ολοκληρώσει το διάβασμα της επόμενης μέρας, έχει εξαντληθεί και βαρεθεί. Ξεκινήστε, λοιπόν, με τα δύσκολα μαθήματα (όσο έχουν, ακόμα. Αντοχές και όρεξη) και τελειώστε με τα ευκολότερα.

Φτιάξτε τη γωνιά διαβάσματος και το γραφείο του όπως του αρέσει (χωρίς αντιπερισπασμούς) ώστε να μην το βρίσει βαρετό. Συμβουλή χιλιοειπωμένη αλλά είναι η αρχή για να βοηθήσετε το παιδί αφενός να συγκροτηθεί και να συγκεντρωθεί και αφετέρου να «προγραμματίσει» τον εγκέφαλό του πως όταν κάθεται σε αυτή τη γωνιά του σπιτιού, θα διαβάζει τα μαθήματά του και θα μελετάει. Και η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.

Ακόμα και αν πολλές από τις μεθόδους της δασκάλας του ή του εκπαιδευτικού συστήματος σας βρίσκουν αντίθετους, δεν χρειάζεται να το μεταφέρετε παντού. Να θυμάστε πως τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα από αυτούς που αγαπούν και θαυμάζουν και όχι από αυτούς που θεωρούν… βαρετούς.

Πολλά παιδιά βαριούνται εύκολα οποιαδήποτε δραστηριότητα. Πόσο, μάλλον, το διάβασμα! Αφήστε τα να κάνουν μικρά διαλείμματα και αποφύγετε φράσεις όπως «πάλι χαζεύεις;». Δεν είναι κακό να ξύσει για πέμπτη φορά το μολύβι του ή να χαζέψει έξω από το παράθυρο. Ίσως αυτός είναι ο τρόπος του για να σκεφτεί τη λύση ενός προβλήματος, να εμπεδώσει αυτά που μόλις διάβασε ή να κάνει μία εποικοδομητική παύση πριν συνεχίσει. Αν, όμως, δείτε ότι το διάλειμμα «τραβάει» πολύ, επαναφέρετέ το στην τάξη με ήρεμο τρόπο.

Φανταστείτε έναν κόσμο που ποτέ, κανείς δε θα χρειαζόταν να διεκπεραιώνει μόνος του τις υποχρεώσεις του και πάντα κάποιος άλλος θα τις έκανε γι’ αυτόν. Σε πρώτη ανάγνωση μοιάζει ειδυλλιακό, μα αν το καλοσκεφτείτε, είναι βαρετό. Δεν μαθαίνεις, δεν εξελίσσεσαι, δεν καλλιεργείς δεξιότητες και ικανότητες, αδρανείς την αυτοπεποίθησή σου και νιώθεις μονίμως ανία. Σίγουρα δε θα θέλατε κάτι τέτοιο για τον εαυτό σας – πόσο μάλλον για το παιδί σας!

Όσο διαβάζει, η παρουσία σας θα ήταν καλό να είναι διακριτική. Κάντε το να αισθανθεί την ασφάλεια πως είστε εκεί εάν χρειαστεί τη βοήθειά σας αλλά χωρίς να αγχωθεί ή να νιώσει πως είστε από πάνω για να του λύσετε όλα του τα προβλήματα πριν καν προσπαθήσει.

Μπορεί να μοιάζει με μονόδρομο εκείνη τη στιγμή, αλλά πιστέψτε μας, μπορεί να γίνει και αλλιώς! Πάρτε βαθιές αναπνοές, μετρήστε έως το δέκα από μέσα σας κι αφού θα έχετε ηρεμήσει πλήρως, περάστε του το μήνυμά περί διαβάσματος με ήρεμο και ενθαρρυντικό τόνο. Φωνές, σκισίματα και απειλές θα το απογοητεύσουν σύντομα και θα τα παρατήσει.

Όταν η ολοκλήρωση των σχολικών τους υποχρεώσεων συνδέεται άμεσα με ανταμοιβή (και μάλιστα υλική), ξεκινάμε από λάθος βάση. Το κίνητρο του μαθητή δεν είναι η γνώση αλλά το δώρο. Δεν εκπαιδεύουμε το παιδί να αγαπάει το διάβασμα αλλά να το αντιμετωπίζει σαν αμειβόμενη αγγαρεία, πράγμα που θα γίνει τροχοπέδη στην υπόλοιπη εκπαιδευτική του πορεία.

Το μυστικό τόσο του γονιού, όσο και του εκπαιδευτικού είναι ένα: να βοηθήσει το παιδί να βρει τον δικό του τρόπο διαβάσματος. Εάν καταφέρετε να το κάνετε να αγαπήσει τη μελέτη, τότε δε θα ακούσετε ποτέ ξανά τη φράση «μαμά, βαριέμαι να διαβάσω».